در این قسمت به چگونگی ترجمه قوانین در عمل نگاهی می اندازیم:
مردار و حیوانات مرده: این موضوع که خوردن گوشت مردار نفرت انگیز است مورد قبول همگان قرار گرفته است و احتمالاً در جوامع متمدن امروز کسی به این کار مبادرت نمی کند. با اینحال احتمال مردن حیوانات قبل از کامل شدن عملیات کشتار در اثر شوک حاصل از انجام بی حسی قبل از کشتار وجود دارد. این مسئله در اروپا بیشتر از آمریکای شمالی مطرح است. گوشت این حیوانات برای مصرف مسلمانان مناسب نمی باشند .
کشتار مناسب: شرایط موکدی برای کشتار حیوانات وجود دارد از جمله اینکه، حیوان باید از گونه های حلال باشد مثل گاو، گوسفند و غیرو،  حیوان باید توسط یک مسلمان بالغ کشتار شود، هنگام کشتار کردن نام خداوند ذکر شود و کشتار باید با بریدن گلوی حیوان بسرعت انجام شود به نحویکه خونگیری کامل انجام شده و منجر به مرگ سریع گردد.
علاوه بر این ملاحظات دیگری نیز باید در نظر گرفته شوند مثل تیمار حیوانات، دادن آب به حیوانات تشنه و استفاده از کارد تیز. این شرایط تضمین کننده رفتار انسانی با حیوانات در قبل و طی کشتار است. محصولات فرعی یا اجزاء تشکیل دهنده مواد غذایی که از دام مشتق می شوند در صورتی برای مصرف مسلمانان جایزند که حیوانات طبق مقررات اسلامی کشتار شده باشند.
خوک: گوشت، چربی و محصولات فرعی یا اجزاء مشتق شده از خوک برای مصرف مسلمانان ممنوع شده است. باید از احتمال آلودگی متقاطع گوشت خوک با محصولات حلال بطور کامل ممانعت کرد. در اسلام مسئله ممنوعیت فراتر از موضوع خوردن مطرح شده است. برای مثال فرد مسلمان نباید به خرید، فروش، پرورش، حمل و نقل، کشتار و هر راهی که منجر به کسب سود و منفعت از خوک یا دیگر موارد حرام می شود مبادرت نماید.
خون: معمولاً خون بصورت مایع برای مصرف عرضه نمی گردد. اما محصولات تهیه شده از خون و اجزاء مشتق شده از خون در دسترس مصرف کنندگان قرار دارند. در خصوص حرام بودن محصولاتی که از خون تهیه می شود در بین علماء اسلامی اتفاق نظر وجود دارد.
الکل و دیگر مواد سکر آور: مشروبات الکلی نظیر شراب، آبجو و لیکور موکداً ممنوع شده اند زیرا چنین غذاهایی نجس محسوب می شوند. مواد دارویی غیر درمانی و دیگر مواد سکرآور که بر روی فکر، سلامتی و عملکرد فرد تاثیر می گذارند نیز منع شده اند. مصرف کردن این مواد چه بصورت مستقیم و یا به عنوان جزئی از غذا مجاز نمی باشد. در مورد جایز دانستن مصرف الکل در برخی از مواد غذایی که الکل بطور طبیعی در آن حضور دارد یا الکلی که برای فرآوری غذا استفاده می شود.
جهت سهولت تعیین وضعیت حلال و نیز دسترسی آسانتر به دستورالعمل های تهیه فرمولاسیون مواد غذایی جهت استفاده در  صنایع مواد غذایی، غذاها را در چهار گروه طبقه بندی می کنند.
گوشت و مرغ: این گروه چهار دسته از پنج دسته مواد غذایی حرام را شامل می شود. لذا محدودیت های زیادی در این گروه اعمال شده است. فرد نمی تواند خوک را با روش اسلامی کشتار نماید و آنرا حلال بداند. حیوانات باید توسط یک مسلمان عاقل و با ذکر نام خداوند کشتار شوند. با استفاده از یک کارد تیز وریدهای وداج، شریانهای کاروتید، نای و مری بریده شده و خون باید بطور کامل از بدن خارج شود. اسلام تاکید زیادی بر رعایت رفتار انسانی نسبت به حیوانات دارد بطوریکه تا زمانیکه حیوان جان در بدن دارد انجام مراحل پس از ذبح مجاز نمی باشد.
ماهی و غذاهای دریایی: برای درک چگونگی قابل پذیرش بودن ماهی و غذاهای دریایی، فرد باید از قوانین موجود در حوزه های مختلف علوم اسلامی اطلاع داشته باشد. این مسئله به فرهنگ زندگی مسلمانان در مناطق مختلف نیز بستگی دارد. همه مسلمانان ماهی های دارای فلس را حلال می دانند، در حالیکه بعضی گروهها ماهی های فاقد فلس مثل گربه ماهی را حلال نمی دانند. حتی اختلاف نظر بیشتری در بین مسلمانان در مورد غذاهای دریایی نظیر نرم تنان و سخت پوستان وجود دارد. بنظر می رسد که باید شرایط و تفاوتهارا در نواحی مختلف جهان بدرستی درک نمود. برای مثال برای صادر کردن محصولات حاوی طعم های مواد غذایی دریایی چنین درکی لازم است.
شیر و تخم مرغ: شیر و تخم مرغی که از حیوانات حلال بدست آمده باشد حلال است. در کشورهای غربی گاو منبع اصلی تولید شیر و مرغ منبع اصلی تولید تخم مرغ است. بر روی بسته بندی شیر و تخم مرغ بدست آمده از منابع دیگر باید برچسب متناسب با آن زده شود. محصولات گوناگونی از شیر و تخم مرغ بدست می آید. شیر برای تهیه پنیر، کره و خامه استفاده می شود. برای تولید اغلب پنیرها از آنزیم های مختلفی استفاده می شود. چنانچه این آنزیم ها از میکروارگانیسم ها یا حیوانات کشتار شده حلال بدست آمده باشند حلال می باشند. اگر آنزیم ها از منابع خوک تهیه شده باشند حرام و اگر از حیوانات کشتار شده غیر حلال تهیه شده باشند سوال برانگیز و مورد شک و تردید خواهند بود. بر همین اساس امولسیفایرها، ممانعت کننده های رشد کپک، و دیگر افزودنی های غذایی که از منابع نامعلوم بدست آمده اند و در تولید محصولات شیر و تخم مرغ استفاده می شوند برای مصرف مورد تردید هستند.
گیاهان و سبزیجات: این مواد به استثناء نوشیدیهای الکلی یا دیگر مواد سکرآور عموماً حلال هستند. با اینحال در کارخانجات مدرن فرآوری مواد غذایی، ممکن است سبزیجات و گوشت ها در یک کارخانه و با تجهیزات مشترک فرآوری شوند که این امر احتمال آلودگی متقاطع را افزایش می دهد. همچنین ممکن است مواد غذایی خاصی با منشاء حیوانی در فرآوری سبزیجات استفاده شود و محصولات تهیه شده را مورد شک و تردید قرار دهد. بنابراین روش های تولید و فراوری مواد غذایی باید بدقت پایش شوند تا حلال بودن غذاهای با منشاء گیاهی مورد شک و تردید قرار نگیرند.
از بحث حاضر در خصوص قوانین و مقررات مشخص می گردد که فاکتورهای متعددی می تواند تعیین کننده وضعیت حلال یا حرام یک غذای خاص باشد که بستگی به طبیعت آن، نحوه فراوری و چگونگی فراهم آوردن مواد متشکله آن دارد. برای مثال، همه محصولات بدست آمده از خوک را باید حرام دانست زیرا خود خوک حرام است. بر همین اساس گوشت گاوی که مطابق با دستورات اسلامی کشتار نشده باشد قابل پذیرش نیست، و البته غذای دزدی شده یا هر محصولی که به هر طریقی که مغایر آموزش های اسلامی بدست آمده باشد نیز حرام است. غذا و نوشیدنیهایی که سمی یا سکرآور باشد حتی در مقادیر کم حرام می باشند زیرا برای سلامتی انسان مضر هستند.